Search

پلاک مغزی چیست؟

پلاک مغزی چیست؟

اصطلاح پلاک مغزی که در بین مردم رایج شده است، اشاره به توده هایی سفید رنگی دارد که در تصویر برداری های مغزی CT اسکن و MRI در ساختارهای مغز و نخاع مشاهده می شوند. پلاک های مغزی انواع مختلفی دارند، به دلایل مختلفی ایجاد شده و هر کدام علایم و عوارضی منحصر به فرد را دارا می باشند. به گفته دکتر محسن القاسی جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات در تهران، با وجودی که هنوز پیشرفت های درمانی موفق به بر طرف ساختن پلاک های مغزی نشده اند، اما پروتکل های درمانی موفقی برای محدود ساختن و مدیریت علایم و عوارض ناشی از پلاک های مغزی برای کمک به بیماران وجود دارند.

پلاک مغزی چیست؟

پلاک مغزی که به‌عنوان پلاک آمیلوئید نیز شناخته می‌شود، تجمع پروتئینی به نام آمیلوئید بتا است که بین سلول‌های عصبی مغز ایجاد می‌شود. این قطعات پروتئینی با تجزیه یک پروتئین بزرگ‌تر به نام پروتئین پیش ساز آمیلوئید (APP) تولید می‌شوند. بدن ما به طور معمول این قطعات را می‌شکند، اما زمانی که آن‌ها جمع می‌شوند، می‌توانند پلاک‌هایی تشکیل دهند که ارتباط بین سلول‌های عصبی مغز را مختل می‌کند.

پلاک آمیلوئید یکی از دلایل اصلی بیماری آلزایمر و یک اختلال مغزی پیش‌رونده است که بر حافظه، تفکر و رفتار فرد تاثیر می‌گذارد. با این حال، تمامی افراد مبتلا به پلاک آمیلوئید به بیماری آلزایمر مبتلا نخواهند شد و برخی از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مقادیر قابل توجهی پلاک آمیلوئید ندارند. این موضوع نشان می‌دهد که عوامل دیگری مانند ژنتیک، سبک زندگی و عوامل محیطی ممکن است در ایجاد بیماری آلزایمر نقش داشته باشند.

انواع پلاک مغزی | چند نوع پلاک مغزی داریم؟

امروزه در حوزه علوم اعصاب به ویژه جراحی مغز و اعصاب، واژه پلاک مغزی زیاد به گوش می خورد. اما واژه پلاک مغزی چندان که ممکن است در ابتدا به نظر برسد، خاص و انحصاری نیست و موارد مختلفی به عنوان پلاک های مغزی در متون تخصصی نورو ساینس مطرح شده اند. از نظر آناتومی اعصاب، همه انواع پلاک های مغزی مربوط به بیماری های نورو دژنراتیو می باشند. در اصل منظور از پلاک های مغزی، بخش های سفید رنگی است که در انواع تصویر برداری های CT اسکن و یا MRI بیماران ممکن است به چشم بخورد. در شکل کلی، انواع معروف اصلی پلاک های مغزی عبارتند از:

انواع پلاک مغزی و نخاعی

 پلاک های مغزی بتا آمیلوئید

پلاک در مغز در معنای اول، اشاره به پلاک های بتا آمیلوئید در مغز دارد. پلاک مغزی بتا آمیلوئید که به آن پلاک پیری و یا پلاک های نوریتیک نیز گفته می شود، تجمعات خارج سلولی و پشته هایی حاصل از انباشت پروتئین های بتا آمیلوئید هستند که در بخش خاکستری مغز (کرتکس مغزی) متراکم می شوند.

پلاک های بتا آمیلوئید مغزی ناشی از مشکلات متابولیسم درست سلول های مغزی میکرو گلیا و آستروسیت می باشند. به طور معمول این پلاک ها با افزایش سن در مغز افزایش می یابند، اما در برخی بیماری های دستگاه اعصاب مرکزی که به آنها بیماری های نورو دژنراتیو دمانس (زوال عقل) گفته می شود، میزان انباشت پلاک های مغزی بتا آمیلوئید بسیار زیاد است. به گفته دکتر محسن القاسی جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات، بیشترین میزان پلاک مغزی بتا آمیلوئید در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر مشاهده می شود.

متوسط اندازه طبیعی پلاک های مغزی بتا آمیلوئید در سالمندان بین 400 تا 450 میکرومتر مربع است که این اندازه در بیماری آلزایمر به حدی زیاد می شود که با چشم غیر مسلح نیز در تصویر برداری های مغزی MRI قابل مشاهده می باشد.

دلایل ایجاد پلاک آمیلوئیدد

باید اشاره کرد که هنوز دلایل مشخصی برای ایجاد پلاک مغزی مشخص نیست، اما عوامل متعددی از جمله سن، ژنتیک، سبک زندگی و عوامل محیطی ممکن است در ایجاد پلاک آمیلوئید نقش داشته باشند. از این رو علل ایجاد پلاک آمیلوئید عبارت‌اند از:

  • سن: با افزایش سن، بدن ما پروتئین بتا آمیلوئید بیشتری تولید می‌کند که خطر ایجاد پلاک آمیلوئید را افزایش می‌دهد
  • ژنتیک: ژن‌های خاصی مانند ژن ApoE با ایجاد بیماری آلزایمر و پلاک آمیلوئید مرتبط هستند
  • سبک زندگی: انتخاب‌های ناسالم سبک زندگی، مانند رژیم غذایی سرشار از چربی‌های اشباع شده، ورزش نکردن و سیگار کشیدن، می‌تواند خطر ابتلا به پلاک مغزی را افزایش دهد

عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم مانند آفت‌کش‌ها و فلزات سنگین نیز می‌تواند خطر ایجاد پلاک آمیلوئید را افزایش ده

علائم پلاک آمیلوئید

علائم پلاک مغزی به‌شدت و محل پلاک بستگی دارند. در مراحل اولیه، پلاک آمیلوئید ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند. با این حال، با تجمع پلاک، می‌تواند منجر به مشکلات شناختی و عصبی مختلفی شود که عبارت‌اند از:

  • از دست دادن حافظه: مشکل در یادآوری رویدادهای اخیر یا اطلاعات مهم
  • سردرگمی: مشکل در درک و پردازش اطلاعات
  • مشکلات زبانی: مشکل در یافتن کلمات مناسب یا درک گفتار یا نوشتار
  • تغییرات خلقی: افسردگی، تحریک‌پذیری و اضطراب
  • مشکل در حرکت: مشکلات تعادل و راه رفتن

درمان پلاک آمیلوئید

در حال حاضر هیچ درمانی برای پلاک مغزی یا بیماری آلزایمر وجود ندارد. با این حال، چندین گزینه درمانی وجود دارند که می‌تواند به مدیریت علائم و کاهش سرعت پیشرفت پلاک آمیلوئید کمک کند. برخی از این گزینه‌های درمانی عبارت‌اند از:

  • داروها: داروهای متعددی هستند که می‌توانند به بهبود عملکرد شناختی کمک کنند
  • تغییرات سبک زندگی: انتخاب سبک زندگی سالم، مانند یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و ترک سیگار می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به پلاک آمیلوئید کمک کند
  • شناخت درمانی: شناخت درمانی می‌تواند با آموزش راهکارهایی به بیماران برای جبران نقص‌های خود به بهبود حافظه و عملکرد شناختی کمک کند
  • گروه‌های حمایتی: گروه‌های حمایتی می‌توانند حمایت عاطفی ارائه دهند و به بیماران و خانواده‌هایشان کمک کنند تا با چالش‌های زندگی ناشی از علائم پلاک آمیلوئید کنار بیایند

درمان پلاک آمیلوئید | دکتر القاسی

پلاک های مغزی تصلب چندگانه (MS):

پلاک مغزی در معنای دوم، به تخریب های عصبی در بافت های نورونی مغز و نخاع که در بیماری های نورو دژنراتیو خود ایمنی همچون تصلب چندگانه MS ایجاد می شوند، گفته می شود. این پلاک های مغزی در مالتیپل اسکلروزیس MS اشاره به رشته های عصبی میلین زدایی شده توسط دستگاه ایمنی دارند که هم در مغز و هم در طناب نخاعی ممکن است ایجاد شوند.

در بیماری MS سیستم ایمنی دچار مشکلات ناشناخته تنظیمی می شود و بنابراین، سلول های دستگاه ایمنی بدن بیماران به شکلی تهاجمی به خوردن غلاف میلین دور آکسون ها (رشته های عصبی انتقال دهنده پیام های عصبی در مغز و صناب نخاعی) می پردازد.

پلاک مغزی در بیماری ام اس MS

فرآیند میلین زدایی (دمیلینه شدن) در بیماری اسکلروز مالتیپل به طور همزمان در چندین نقطه از مغز و طناب نخاعی رخ می دهد. هنوز هیچ الگوی خاص و مشخصی برای تشکیل و یا گسترش پلاک های مغزی و نخاعی ناشی از بیماری MS شناسایی نشده است. هنگام تشکیل پلاک های MS، به دلیل از بین رفتن غشاء میلینی دور رشته های آکسونی دستگاه اعصاب مرکزی، هدایت الکتریکی در اعصاب به هم می ریزد.

الگوهای بهم ریختگی ناشی از پلاک های بیماری تصلب چندگانه (MS) به دو صورت می باشند: یا ناشی از کند شدن سرعت انتقال درون آکسون ها به دلیل از بین رفتن میلین هستند و یا اینکه به دلیل تاثیر القایی، پیام به جای انتقال در یک آکسون، به خاطر نبود غلاف میلین، به آکسون های جانبی خود نیز منقل می شود. نتیجه این امر اختلالات گسترده حسی و حرکتی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس MS می باشد.

پلاک نخاعی چیست؟

منظور از پلاک نخاعی همان بخش های آسیب دیده از رشته های عصبی طناب نخاعی در بیماری تصلب چندگانه (MS) می باشد که پروتئین های غلاف میلین آنها توسط سیستم ایمنی بدن تخریب شده اند. به این نوع از بیماری مالتیپل اسکلروزیس، MS نخاعی نیز گفته می شود. در پلاک نخاعی هیچ گونه تجمعی از نورو فیبریل ها، میکرو فیلامان ها، و یا پروتئین های بتا آمیلوئید مشاهده نشده و تنها التهاب رشته های عصبی میلین زدایی شده (دمیلینه) مشاهده می شود.

به طور معمول MS نخاعی و پلاک نخاعی در بیماران همراه با انواع پلاک های مغزی این بیماری مشاهده می شود. اما طبق بررسی های همه گیری شناسی انجمن بین المللی مالتیپل اسکلروزیس، در حدود 20 درصد از مبتلایان به بیماری اسکلروز مالتیپل MS تنها دارای پلاک نخاعی بوده و فاقد هر گونه پلاک های مغزی درون جمجمه ای می باشند.

بر خلاف پلاک های مغزی، در ساختار طناب نخاعی، ممکن است پلاک نخاعی هم ماده سفید و هم ماده خاکستری نخاع را به طور جداگانه و یا هم زمان، درگیر نماید. طبق بررسی های بالینی صورت گرفته، هنوز هیچ ارتباط معنی داری بین وسعت پلاک نخاعی و میزان علایم و عوارض بالینی ناشی از آن در بیماران مبتلا به ام اس MS مشاهده نشده است.

با توجه به اینکه ساختار اصلی طناب نخاعی از آکسون های طویل تشکیل شده است، میلین زدایی شدن در نخاع مخاطرات عدیده ای به همراه دارد که به شکل کلی به صورت انواع ضعف ها و ناتوانی های حسی و حرکتی خود را نشان می دهد، به طوری که در نهایت بیماران مبتلا به MS بخش زیادی از توان حرکتی و حتی راه رفتن خود را طی دوره بیماری از دست می دهند. متاسفانه از آنجا که بیماری تصلب چندگانه یک بیماری مادام العمر و مزمن می باشد، بیماران به تدریج تا آخر عمر به شکل پیش رونده ای این ناتوانی ها را تجربه خواهند نمود.

به طور معمول آتروفی ناشی از پلاک نخاعی در بیماری MS مربوط به انواع پیش رونده تصلب چندگانه شامل MS پیش رونده اولیه و MS پیش رونده ثانویه می باشد. متاسفانه در هر دو نوع پیش رونده MS، بیماران مبتلا دارای انواع ناتوانی های جسمانی می گردند.

پلاک مغزی؛ اختلال مغزی پیش‌رونده با افزایش سن

با افزایش سن، تمامی اعضای بدن ما دچار تغییراتی می‌شود و البته که مغز ما نیز از این قاعده جدا نخواهد بود. یکی از شایع‌ترین تغییراتی که با افزایش سن در مغز انسان رخ می‌دهد، تجمع پلاک می‌باشد که نوعی پروتئین است که بین سلول‌های مغزی توده‌هایی را ایجاد می‌کند. این تجمع توده‌ای می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات و اختلالات شناختی و عصبی مختلفی مانند از دست دادن حافظه، سردرگمی و مشکلات متعدد در حرکت شود. از این رو در این مطلب به طور کامل با پلاک مغزی، علل، علائم و درمان این توده‌ها در ساختارهای مغز و نخاع آشنا می‌شویم.

 

اختلال مغزی پیش‌رونده با افزایش سن | دکتر القاسی

علل تشکیل پلاک در مغز و نخاع چیست؟

علت تشکیل پلاک مغزی نخاعی

علی رغم پیشرفت های بسیار علمی، هنوز در مورد علل دقیق تشکیل پلاک در مغز و پلاک های نخاعی نظر قطعی وجود ندارد. با توجه به سبب شناسی های متفاوت پلاک های بتا آمیلوئیدی و پلاک های بیماری MS بهتر است به هر یک به طور جداگانه پرداخته شود:

علل بروز پلاک مغزی بتا آمیلوئیدی

در مورد پلاک های مغزی ناشی از بتا آمیلوئید فرضیه های متعددی در حوزه عوامل وراثتی و ژنتیک، عوامل محیطی، و عوامل خطرساز در سبک زندگی مطرح شده اند.

در حوزه عوامل ژنتیک نظر بر برخی جهش های ژنتیک است که بر اساس یافته های مطالعات شجره نامه ای استوارند. طبق مطالعات شجره نامه ای، در افرادی که اقوام درجه یک به خصوص والدینشان، موارد ابتلای به بیماری های دمانس آلزایمر وجود داشته باشد، بروز پلاک های مغزی و دمانس آلزایمر بالاتر از جمعیت عادی است. همچنین، برخی افراد دارای واریانت هایی فعال از برخی ژن های خاص همچون APOE4 می باشند که زمینه ساز نیرومند پلاک های بتا آمیلوئید مغزی است. افزون بر این، سندرم داون کروموزوم 21 نیز عامل بسیار مهم فعال ساز پلاک های مغزی در بیماران به شمار می آید.

در مورد عوامل محیطی پلاک های مغزی، بیماری های عفونی و التهابی تحریک کننده سیستم ایمنی، بیماری های متابولیک همچون دیابت، مواجهه با فلزات سنگین، بیماری های قلبی و عروقی، و فشار خون بالا به عنوان همبسته های افزایش ریسک بروز پلاک های مغزی آمیلوئید شناخته شده اند.

در حوزه سبک زندگی، کاهش 10 درصدی میزان خواب REM، سبک زندگی منفعل (ساکن)، رژیم غذایی پر چربی (کتوژنیک)، و نبود روابط اجتماعی فعال تاثیر بسزایی در افزایش خطر بروز پلاک های مغزی بتا آمیلوئیدی دارند.

علل بروز پلاک های مغزی و نخاعی بیماری MS

علل ایجاد بیماری تصلب چندگانه MS و نیز پلاک های مغزی و نخاعی ناشی از MS هنوز ناشناخته می باشند. بیماری مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری نورو دژنراتیو خود ایمنی است که طی آن سلول های سیستم ایمنی به تخریب و خوردن غشای هدایتی و حفاظتی (میلین) رشته های عصبی (آکسون) می پردازند. ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در زمینه بروز پلاک های مغزی و نخاعی ناشی از MS دخیل شناخته شده اند که عبارتند از:

  • سن بین 20 تا 40 سال
  • جنسیت (در زنان 2 الی 3 برابر بیشتر از مردان)
  • سابقه خانوادگی
  • بیماری های عفونی (اپشتاین بار، تب غده ای)
  • نژاد (سفیدپوست و اروپای شمالی)
  • آب و هوا (در نواحی سردسیر بیشتر)
  • کمبود شدید ویتامین D
  • مصرف دخانیات (تشدید و زود رسی بیماری MS)
  • ابتلاء به بیماری های خود ایمنی (بیماری تیروئید، پسوریازیس، دیابت نوع 1، بیماری التهابی مثانه، کم خونی بدخیم)

علایم و عوارض پلاک مغزی و نخاعی شامل چه مواردی هستند؟

علایم و عوارض پلاک مغزی و نخاعی

بسته به اینکه پلاک مغزی و یا پلاک نخاعی شما چه باشد، علایم و عوارض ناشی آن می توانند متفاوت و متعدد بروز نمایند. به گفته دکتر محسن القاسی جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات تهران، بسته به نوع پلاک های مغزی و یا نخاعی می توان علایم و عوارض بیماران را به صورت زیر دسته بندی نمود:

علایم و عوارض پلاک های بتا آمیلوئیدی

پلاک های مغزی بتا آمیلوئیدی، در ترکیب با رشته های فسفریله پروتئینی تائو منجر به بیماری نورو دژنراتیو دمانس آلزایمر می شوند که علایم و عوارض آنها در سطح مغزی و بدنی عبارتند از:

  • توقف تدریجی عملکرد سالم بخش های مختلف مغزی
  • کاهش ارتباط بین نورون های مغزی
  • تخریب هیپوکامپ و کرتکس انتورینال که منجر به زوال حافظه می شود
  • انواع فراموشی ها از حافظه اخیر به سمت حافظه دور
  • تخریب شناختی و کارکردهای اجرایی مغز
  • مشکلات یافتن کلمات (چیز چیز گفتن حین صحبت)
  • مشکلات بویایی و زوال تدریجی حس بویایی
  • مشکلات بینایی/ فضایی و جهت یابی مسیر
  • مشکلات در توانایی قضاوت و تصمیم گیری درست
  • افکار بدبینانه و سوء ظن نسبت به دیگران
  • افزایش تحریک پذیری و پرخاشگری

علایم و عوارض پلاک های تصلب چندگانه MS

در صورتی که شما مبتلا به تصلب چندگانه MS باشید، عوارض پلاک های مغزی و نخاعی متعددی را ممکن است تجربه نمایید که از فردی به فرد دیگر کاملاً متفاوت بوده و حتی ممکن است در هر دوره عود بیماری MS، شما علایم و عوارض متعدد متفاوتی را که ناشی از پلاک های مغزی و نخاعی می باشند، تجربه نمایید. در حقیقت نمی توان نوع علایم را برای هیچ یک از بیماران از قبل پیش بینی نمود. با این وجود علایم کلی و عمومی در بیماری مالتیپل اسکلروزیس ناشی از این پلاک های مغزی و نخاعی عبارتند از:

مشکلات بینایی مور مور/ گز گز در صورت، شکم، دست ها و یا پاها
ضعف عضلانی از دست دادن هماهنگی بدنی و تعادل
خشکی/ سفتی عضلانی مشکلات کنترل مثانه (بی اختیاری ادرار)
گرفتگی/ اسپاسم عضلانی خواب آلودگی مداوم
بی حسی در صورت، شکم، دست ها و یا پاها سر گیجه های مداوم
خستگی مشکلات راه رفتن
افسردگی تشنج و صرع
نوسانات خلقی بی ثباتی هیجانی و شخصیتی

روش تشخیص پلاک مغزی و نخاعی

روش تشخیص پلاک مغزی و نخاعی

با وجودی که شیوه های کلی و فرآیندهای اصلی تشخیص طبی در حوزه جراحی مغز و اعصاب مشابه همدیگر می باشند، اما برای آن که بتوان با دقت به تشخیص هر یک از انواع پلاک های مغزی و پلاک های نخاعی پرداخت، روش های جداگانه ای وجود دارد که گاه ممکن است مشابه یکدیگر باشند.

روش های تشخیص پلاک مغزی:

اگر پزشک شما مشکوک به وجود پلاک مغزی بتا آمیلوئید باشد، فرآیند تشخیصی به صورت تیمی توسط روانپزشک و متخصص نورولوژی صورت خواهد گرفت و مراحل آن به شرح زیر است:

  • معاینه کامل وضعیت روانی (MSE)
  • معاینه کامل عصبی
  • تست خون و ادرار برای بررسی بیماری های عفونی
  • تصویر برداری MRI، CT اسکن، PET اسکن
  • تست های عصب روانشناختی با تمرکز بر حافظه و کارکردهای اجرایی
  • تشخیص افتراقی به ویژه از دمانس کاذب، بیماری پارکینسون، سکته های مغزی، و …

در صورتی که مشکوک به داشتن پلاک مغزی ناشی از بیماری MS باشید، متخصص مغز و اعصاب شما ترکیبی از موارد زیر را برای تشخیص پلاک های مغزی بیماری تصلب چندگانه برای شما تجویز خواهد نمود:

  • معاینات کامل نورولوژیک
  • آزمایش خون و ادرار برای بررسی بایومارکرهای اختصاصی بیماری MS و بیماری های با علایم مشابه
  • کشیدن آب نخاع برای سنتز مایع مغزی نخاعی
  • تصویر برداری MRI
  • بررسی پتانسیل فراخوانده ERP و نوار مغزی qEEG

روش های تشخیص پلاک نخاعی:

برای تشخیص پلاک نخاعی به طور معمول تصویر برداری های اشعه ایکس و سایر تصویر برداری های اولویت دارند. در کنار معاینات طبی و بررسی سوابق پزشکی شما، معاینات کامل عصب شناختی نیز برای بررسی ناهنجاری های رفلکس های عصبی، احساسات جسمانی، توان عضلانی، و هماهنگی بدنی لازم می باشند. آزمایش های تشخیصی برای پلاک نخاعی عبارتند از:

  • آزمایش خون و آزمایش ادرار برای بررسی عفونت، التهاب و یا بیماری
  • انواع تصویر برداری شامل CT اسکن و یا MRI
  • میلو گرافی برای بررسی مشکلات داخل کانال نخاعی
  • کشیدن آب نخاع برای آزمایش مایع مغزی نخاعی
  • بیوپسی تومور نخاعی برای بررسی احتمال وجود سرطان های نخاعی

روش های درمان پلاک مغزی و نخاعی

پلاک ها مغزی و پلاک های نخاعی هر کدام روش های درمانی مشترک و نیز روش های درمانی اختصاصی ویژه خود را دارند. به گفته دکتر محسن القاسی جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات، کلید اصلی درمان پلاک مغزی و پلاک نخاعی در تشخیص درست نوع پلاک ها و فهم علت زیربنایی تشکیل آنها می باشد. در عین حال، وسعت، محل، و نوع و میزان ضایعات ناشی از پلاک های مغزی و نخاعی در تصمیم گیری جراحان مغز و اعصاب برای انتخاب شیوه درمانی شما بسیار موثر می باشد. عامل دیگر اقدام درمانی برای پلاک های مغزی و پلاک های نخاعی، شرایط فردی بیمار شامل سن، جنسیت، وضعیت فعلی سلامت، سوابق پزشکی، و تاریخچه درمانی وی می باشند. لازم به ذکر است که تاکنون هیچ شیوه تایید شده پزشکی برای درمان و از بین بردن پلاک های مغزی و نخاعی شناسایی نشده و درمان ها متمرکز بر کاهش علایم و نشانه ها (درمان علامتی) هستند.

درمان پلاک مغزی بتا آمیلوئیدی:

با توجه به پیچیده بودن دلایل بروز و تشکیل پلاک مغزی بتا آمیلوئید نظریه ها و رویکردهای درمانی متعددی برای آن ذکر شده اند که طیف وسیعی از درمان ها را بر اساس سبب شناسی و علت بروز پلاک های بتا آمیلوئیدی در مغز ارائه می نمایند. این موارد درمانی عبارتند از:

  • مصرف طولانی مدت داروهای آنتی بیوتیک، ضد قارچ، و ضد ویروس قوی
  • داروهایی نظیر دونه پزیل، ریواس تیگمین، گالانتامین، ممانتین، آدوکانوماب
  • داروهای ضد اضطرابی و ضد افسردگی
  • داروهای ضد التهابی مغز
  • داروهای کاهش بتا سکرتاز و گاما سکرتاز (پیش سازهای تولید بتا آمیلوئید)
  • داروهای پیشگیری از تجمع بتا آمیلوئیدها و تشکیل پلاک مغزی
  • داروهای مسکن خواب آور برای کنترل و تنظیم خواب
  • داروهای ضد روانپریشی برای کنترل حالت های پرخاشگری
  • کار درمانی و تمرینات ورزشی روزانه
  • آموزش خانواده بیمار برای مهارت های درست نگهداری از بیمار و کاهش تنش

درمان پلاک مغزی بیماری تصلب چندگانه MS:

درمان پلاک مغزی بیماری تصلب چندگانه MS

در صورتی که پلاک مغزی بیمار ناشی از بیماری اسکلروز مالتیپل MS باشد، داروهای متعددی برای درمان بیماری MS وجود دارند که شامل طیف وسیعی از داروهای ضد التهاب، داروهای ترمیم عصبی و نیز داروهای سرکوب گر و یا کاهنده فعالیت سیستم ایمنی می باشند. سازندگان برخی از این داروها بر درمانی بودن آنها تاکید دارند، در حالی که عمده پژوهش های تنها تاثیرات تسکینی و کاهش علایم و عوارض بیماری را نشان داده اند. شیوه های اصلی درمانی پلاک های مغزی ناشی از بیماری MS عبارتند از:

  • داروهای خوراکی کورتیکو استروئیدی
  • داروهای تزریقی کورتیکو استروئیدی
  • تزریق ویتامین D
  • تعویض پلاسمای خون
  • تزریق اینترفرون بتا
  • تزریق استات گلاتیرامر
  • داروهای خوراکی نظیر فینگولیمود، دی متیل فومارات، دیروکسیمل فومارات، تری فلونوموئید، سیپونیموئید، کلادریبین
  • داروهای تزریقی نظیر اوکرلی زوماب، ناتالی زوماب، آلمتو زوماب
  • داروهای شل کننده عضلات
  • فیزیوتراپی
  • ماساژ درمانی
  • داروهای ضد خستگی همچون آمانتادین، مودافینیل، و متیل فنی دیت
  • داروهای ضد افسردگی SSRI

درمان پلاک مغزی با خدمات دکتر القاسی

پلاک مغزی یا پلاک آمیلوئید یک تغییر و اختلال رایج است که با افزایش سن در مغز رخ می‌دهد و می‌تواند منجر به بروز مشکلات شناختی و عصبی مختلفی شود. در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای پلاک آمیلوئید وجود ندارد، اما گزینه‌های درمانی متعددی در دسترس هستند که می‌توانند به مدیریت علائم و کند کردن پیشرفت بیماری کمک کنند. با انتخاب شیوه زندگی سالم و جستجوی مراقبت‌های پزشکی مناسب، می‌توانیم خطر ابتلا به پلاک مغزی را کاهش دهیم و زندگی سالم‌تر و شادتری داشته باشیم. از این رو می‌توانید با دریافت نوبت ویزیت در سایت دکتر القاسی از بهترین خدمات در این زمینه بهره‌مند شوید.

درمان پلاک نخاعی و به طور کل ضایعات نخاعی در گام نخست وابسته به کشف و درمان علت ایجاد شدن پلاک نخاعی می باشد. شیوه های عمده برای درمان پلاک نخاعی عبارتند از:

  • درمان عفونت با استفاده از داروهای آنتی بیوتیک، قارچ کش، و یا ضد ویروس
  • داروهای ضد التهابی مثل استروئیدها، و یا داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی
  • داروهای درمان بیماری های خود ایمنی (سرکوب گر ایمنی و کاهنده ایمنی)
  • درمان های کنترل و کاهش بیماری های خود ایمنی
  • جراحی های نخاعی به صورت نورو آندوسکوپی و یا جراحی های باز برای تخلیه و ترمیم ضایعات در صورت وسعت آنها

برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت نوبت ویزیت از دکتر محسن القاسی متخصص جراحی مغز و اعصاب، دیسک و ستون فقرات، جراحی قاعده جمجه و نوروآندوسکوپی میتوانید به صفحه تماس با ما مراجعه نمایید

منابع

https://www.sciencedirect.com/

https://www.healthline.com/

https://emedicine.medscape.com/

دکتر محسن القاسی متخصص جراحى مغز و اعصاب، دیسک و ستون فقرات وجراحی قاعده جمجمه از دانشگاه علوم پزشکى ایران مى باشد.دکتر القاسی تاکنون چندین هزار جراحى موفق در زمینه هاى فوق انجام داده و کارنامه درخشانى در این خصوص دارند.

مقالات مرتبط

5 دیدگاه دربارهٔ «پلاک مغزی چیست؟»

  1. سلام و خسته نباشيد، من ٣١ ساله هستم و در حدود ٥ سال قبل به دنبال يه حساسيت دارويي شديد ام آر آي مغز انجام دادم، پلاك هايي توي ام آر آي ديده شد و باعث شد كه من هر سال براي بررسي مجدد ام آر آي انجام بدم، اين قضيه باعث شد كه من كل زندگيم با استرس ميگذره، عكس ام آر آي آخرم كه مربوط به ٨ ماه قبل هست رو براتون ميفرستم،سوالم اينه كه آيا اين پلاك ها ميتونه ام اس باشه؟ و اينكه نياز هست كه من هر سال ام آر آي مجدد انجام بدم؟ در حالي كه توي ٥ ساله گذشته هيچ تغييري نداشته…
    ضمنا دكتر بهم داروي آسنترا ٥٠ داده و ٥ ساله كه استفاده ميكنم، اينم ميخواستم بگم اون كليپي كه گذاشته بوديد و توصيه كرديد ام آر آي و اسكن هاي غير ضروري انجام نديد و ممكنه چيزهايي ديده بشه كه اهميتي نداره ولي باعث بشه زندگيتون مختل بشه، دقيقا براي من صدق ميكنه…

    1. دکتر محسن القاسی

      درود به شما

      ممکنه بفرمایید که در حال حاضر چه علائمی دارید؟

  2. سلام دكتر… در حال حاضر علائم خاصي ندارم

    فقط وجود اون پلاكها منو نگران ميكنه

    ممكنه پلاكها بي دليل و يا مادرزاد باشه؟ نيازه كه درمان خاصي انجام بدم؟

    1. دکتر محسن القاسی

      درود

      این پلاک ها غیر اختصاصی هستند، پلاک های MS معمولا اطراف بطن ها(پری ونتریکولر) هستند

      نگران نباشید و نیازی به انجام MRI مجدد نیست

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Search